'मन आभाळ'

बराच वेळ निघून गेला. आता घनदाट झाडीस सुरवात झाली होती. सिद्धगड अजूनही डोकं वर काढत जणू आम्हावर पहारा ठेवत होता. त्या निरव शांततेत .. रात किड्यांच्या किर्रssssकिर्र अन पावलांचा चालण्याचा आवाज आणि आम्ही चौघे मनुष्य प्राणी.
हळू हळू पुढे कुणास ठाऊक …मला भास होऊ लागला कि माझ्या मागून कुणीतरी येत आहे.
चर्रचर्र असा आवाज येऊ लागला. मागे वळून पाहिल्यास कुणी दिसत न्हवतं. कुणीतरी आपला मागे लक्ष ठेवून आहे असं सतत भासत होतं.